صفات مومنان

آیات 1 تا 9 : قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ / الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ / وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ / وَالَّذِینَ هُمْ لِلزَّکَاةِ فَاعِلُونَ / وَالَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ / إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ / فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِکَ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْعَادُونَ / وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ / وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ

به راستى که مؤمنان رستگار شدند / همانان که در نمازشان فروتنند / و آنان که از بیهوده رویگردانند / و آنان که زکات مى‏پردازند / و کسانى که پاکدامنند / مگر در مورد همسرانشان یا کنیزانى که به دست آورده‏اند که در این صورت بر آنان نکوهشى نیست / پس هر که فراتر از این جوید آنان از حد درگذرندگانند / و آنان که امانتها و پیمان خود را رعایت مى‏کنند / و آنان که بر نمازهایشان مواظبت مى‏نمایند

خلقت انسان

آیات 12 تا 14 : وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِینٍ / ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّکِینٍ / ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَکَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ

و به یقین انسان را از عصاره‏اى از گل آفریدیم / سپس او را [به صورت] نطفه‏اى در جایگاهى استوار قرار دادیم / آنگاه نطفه را به صورت علقه درآوردیم پس آن علقه را [به صورت] مضغه گردانیدیم و آنگاه مضغه را استخوانهایى ساختیم بعد استخوانها را با گوشتى پوشانیدیم آنگاه [جنین را در] آفرینشى دیگر پدید آوردیم آفرین باد بر خدا که بهترین آفرینندگان است

توصیه اخلاقی

آیه 96 : ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ السَّیِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَصِفُونَ

بدى را به شیوه‏اى نیکو دفع کن ما به آنچه وصف مى‏کنند داناتریم

دعا

آیه 93 : قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِیَنِّی مَا یُوعَدُونَ / بگو پروردگارا اگر آنچه را که [از عذاب] به آنان وعده داده شده است به من نشان دهى

آیه 94 : رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِی فِی الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ / پروردگارا پس مرا در میان قوم ستمکار قرار مده

آیه 97 : وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِکَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّیَاطِینِ / و بگو پروردگارا از وسوسه‏هاى شیطانها به تو پناه مى‏برم

آیه 98 : وَأَعُوذُ بِکَ رَبِّ أَن یَحْضُرُونِ  / و پروردگارا از اینکه [آنها] به پیش من حاضر شوند به تو پناه مى‏برم